Ο Μικρός Πρίγκιπας

Kατά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ αφήνει τη Γαλλία και καταφεύγει στην Αμερική όπου γράφει το βιβλίο «Ο Μικρός Πρίγκιπας».  Εκεί γίνεται η πρώτη έκδοση του βιβλίου το 1943 όπου κυκλοφόρησε στη γαλλική γλώσσα, με τίτλο «Le Petit Prince». Το βιβλίο περιλαμβάνει και ζωγραφιές τις οποίες έχει ζωγραφίσει ο ίδιος ο συγγραφέας. Σήμερα ο Μικρός Πρίγκιπας θεωρείται το πιο πολυδιαβασμένο παιδικό βιβλίο σε όλον τον κόσμο.

«Ο Μικρός Πρίγκιπας», με στοιχεία παραμυθιού, μας ταξιδεύει σ’ έναν φανταστικό κόσμο όπου συναντούμε διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, σύμβολα και ιδιοφυείς αλληγορίες. Οι στόχοι, οι αξίες, τα συναισθήματα και ο ρόλος του κάθε ανθρώπου στη ζωή βρίσκονται στη σκέψη του συγγραφέα που οδηγεί τις λέξεις και τα σκίτσα του. Ένα αριστούργημα που γεννήθηκε τη δύσκολη εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιχειρώντας να δώσει ένα μάθημα ζωής και ανθρωπιάς.

Κεφάλαιο 21

Τότε ήταν που εμφανίστηκε η αλεπού.

- «Καλημέρα», του είπε η αλεπού.

- «Καλημέρα», απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που γύρισε αλλά δεν είδε κανέναν.

- «Εδώ είμαι...», είπε η φωνούλα, «...κάτω απ' τη μηλιά».

- «Τι είσαι εσύ;», ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας. «Είσαι πολύ όμορφη...»

- «Είμαι μια αλεπού», του αποκρίθηκε εκείνη.

- «Έλα να παίξεις μαζί μου», της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. «Είμαι τόσο πολύ λυπημένος...».

- «Δε μπορώ να παίξω μαζί σου», του είπε η αλεπού. «Δεν είμαι εξημερωμένη».

- «Α! Συγνώμη...» ψέλλισε ο μικρός πρίγκιπας.

Αλλά, σκεπτόμενος για λίγο, προσέθεσε:

- «Τι σημαίνει "εξημερώνω";»

- «Δεν πρέπει να είσαι από 'δω...» του είπε η αλεπού, «Τι ψάχνεις να βρεις;»

- «Ψάχνω να βρω τους ανθρώπους», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Τι σημαίνει "εξημερώνω";»

- «Οι άνθρωποι...», είπε η αλεπού, «...έχουν τουφέκια και βγαίνουν για κυνήγι. Είναι πολύ ενοχλητικό! Επίσης έχουν κοτόπουλα. Μόνο αυτό τους ενδιαφέρει. Εσύ ψάχνεις για κοτόπουλα;»

- «Όχι,...», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «...ψάχνω για φίλους. Τι σημαίνει "εξημερώνω";»

- «Είναι κάτι που 'χει περάσει στη λήθη. Σημαίνει "Δημιουργώ δεσμούς"...»

- «Δημιουργώ δεσμούς;»

- «Έτσι ακριβώς», είπε η αλεπού. «Για μένα είσαι τώρα, μόνο ένα αγοράκι, ολόιδιο ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες αγόρια. Και δε σ' έχω ανάγκη. Και ούτε εσύ μ' έχεις ανάγκη. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ολόιδια ανάμεσα σ' εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Αν με εξημέρωνες όμως, θα είχαμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Και θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο...

- «Αρχίζω να καταλαβαίνω», είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω ότι μ' έχει εξημερώσει...».

- «Είναι πιθανό», είπε η αλεπού. «Στη Γη βλέπει κανείς πολλά και διάφορα...».

- «Α! Δεν ήταν στη Γη», είπε ο μικρός πρίγκιπας.

Η αλεπού φάνηκε να παραξενεύεται:

- «Σε άλλο πλανήτη;»

- «Ναι».

- «Υπάρχουν κυνηγοί σ' αυτόν τον πλανήτη;»

- «Όχι».

- «Αυτό είναι ενδιαφέρον! Κοτόπουλα υπάρχουν;»

- «Όχι».

- «Τίποτα δεν είναι τέλειο...», αναστέναξε η αλεπού.

Μα επέστρεψε στην αρχική της ιδέα:

- «Η ζωή μου είναι μονότονη. Εγώ κυνηγώ τα κοτόπουλα κι' οι άνθρωποι κυνηγούν εμένα. Όλα τα κοτόπουλα είναι ίδια κι' όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι. Οπότε βαριέμαι κάπως. Αν όμως με εξημέρωνες, η ζωή μου θα γέμιζε φως. Θα ξεχώριζα τον ήχο από τα βήματα σου. Τα βήματα των άλλων θα μ' έκαναν να κρύβομαι μέσ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούσαν έξω απ' το λαγούμι μου, σα γλυκιά μουσική. Κι' ακόμα...δες! Βλέπεις πέρα, εκεί, τα χωράφια με το σιτάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι για μένα δεν έχει αξία. Και τα χωράφια με το σιτάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι' αυτό είναι λυπηρό! Εσύ όμως έχεις ξανθά μαλλιά. Κι' αυτό θα είναι υπέροχο, όταν θα μ' έχεις εξημερώσει! Το σιτάρι που είναι ξανθοκίτρινο θα μου θυμίζει εσένα. Και θ' αγαπώ το θρόισμα του ανέμου μέσα απ' τα στάχυα...».

Η αλεπού έμεινε για ώρα να κοιτάζει αμίλητη το μικρό πρίγκιπα, μέχρι που του είπε:

- «Σε παρακαλώ... εξημέρωσε με!».

- «Το θέλω πολύ...», απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, «...αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να γνωρίσω νέους φίλους και να μάθω πολλά νέα πράγματα».

- «Όσα γνωρίζει κανείς, είναι όσα έχει εξημερώσει», είπε η αλεπού. «Οι άνθρωποι δεν έχουν πια το χρόνο να καταλάβουν τίποτε, πραγματικά. Αγοράζουν μόνο διάφορα πράγματα - έτοιμα όλα - από τους εμπόρους. Μιας και δεν υπάρχει όμως κανένας έμπορος που να πουλά φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον πραγματικούς φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε με!».

- «Τι πρέπει να κάνω;», ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.

- «Θα πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή», απάντησε η αλεπού. «Θα κάθεσαι στην αρχή λίγο πιο μακριά από μένα, κάπως έτσι, στο χορτάρι. Εγώ θα σε κοιτώ με την άκρη του ματιού μου κι' εσύ δε θα λες τίποτε. Τα λόγια είναι πολλές φορές πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα όμως, θα έρχεσαι να καθίσεις και λίγο πιο κοντά...

Την επόμενη μέρα, ο μικρός πρίγκιπας ξαναγύρισε εκεί.

- «Θα ήταν πιο καλά, να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα», είπε η αλεπού. «Αν εσύ έρχεσαι - για παράδειγμα - στις τέσσερις το απόγευμα, εγώ από τις τρεις θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Κι' όσο η ώρα θα πλησιάζει, τόσο περισσότερο ευτυχισμένη θα νιώθω. Κι' όταν θα σημαίνει τέσσερις, εγώ θα είμαι πια ανήσυχη απ' την ανυπομονησία μου· θα' χω ανακαλύψει το τίμημα της ευτυχίας! Αν όμως εσύ έρχεσαι άλλη ώρα κάθε φορά, δε θα ξέρει η καρδιά μου πότε να σε λαχταρήσει... πρέπει να έχουμε το τελετουργικό μας».

Διαβάζω το απόσπασμα, αντιγράφω τις ερωτήσεις σε ένα τετράδιο και στη συνέχεια απαντώ

1. Γιατί η αλεπού χαρακτηρίζει τη ζωή της μονότονη;

2. Τι εννοεί όταν λέει ότι η ζωή της θα γέμιζε φως;

3. Τι αξία έχει στη ζωή της το σιτάρι τώρα και πώς αυτό θα αλλάξει αν γίνουν φίλοι με τον μικρό πρίγκιπα;

4. Γιατί οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους σύμφωνα με την αλεπού; Συμφωνείς με την άποψη αυτή;